Συντήρηση πισίνας – Αλκαλικότητα

Αλκαλικότητα

Η αλκαλικότητα αναφέρεται στην ικανότητα του νερού της πισίνας να αντιστέκεται στις αλλαγές του pH. Ο βασικός σκοπός που επιτελεί η αλκαλικότητα είναι να βοηθάει τον έλεγχο του pH στην πισίνα. Αυτό γίνεται γιατί λειτουργεί σαν ρυθμιστής έτσι ώστε όταν προστίθεται στην πισίνα στοιχεία που θα προκαλούσαν μεταβολή του pH, αυτό δεν συμβαίνει και έτσι το νερό της πισίνας διατηρείται σε ισορροπία.

Όταν στο νερό της πισίνας προστίθεται κάποια ουσία η οποία μπορεί να επηρεάσει το pH, η αλκαλικότητα την εξουδετερώνει και έτσι βοηθάει τη διατήρηση του pH στα επιθυμητά πλαίσια. Η αλκαλικότητα δεν είναι υπεύθυνη για το ποια θα είναι η τιμή του pH αλλά λειτουργεί ρυθμιστικά βοηθώντας στο να διατηρηθεί στα επίπεδα που εμείς έχουμε επιλέξει.

Ένας τρόπος για να ελέγξουμε την αλκαλικότητα είναι η χρήση του αντίστοιχου test kit. Η αλκαλικότητα είναι καλό να διατηρείται στα πλαίσια των 80-120 ppm. Όταν η αλκαλικότητα πέσει κάτω από το χαμηλότερο όριο τότε το νερό μπορεί να γίνει πολύ επιθετικό και το pH να ανεβοκατεβαίνει επαναλαμβανόμενα. Αν η τιμή είναι υψηλότερη από τα 120 ppm το νερό μπορεί να γίνει θολό, να δημιουργηθούν άλατα και το pH να αποκλίνει προς τα πάνω.

Για να περιορίζεται την αλκαλικότητα καλό είναι να προσθέτετε μικρά ποσά οξέος, είτε σε υγρή είτε σε ξηρή μορφή, σε διάρκεια αρκετών ημερών αντί να προσθέσετε μεγάλες ποσότητες σε σύντομο χρονικό διάστημα. Προσθέτοντας πολύ οξύ, χαμηλώσει τόσο το pH ώστε να προκληθεί διάβρωση στις επιφάνειες της πισίνας και στον εξοπλισμό. Για να αυξήσουμε την αλκαλικότητα μπορούμε να προσθέσουμε την κατάλληλη ποσότητα του αντίστοιχου χημικού σε δόσεις που τοποθετούνται στο σύστημα κυκλοφορίας του νερού κάθε λίγες ώρες. Σε αυτή την περίπτωση ίσως το νερό να θολώσει λίγο.

Μερικές φορές κυρίως στις φρεσκογεμισμένες πισίνες είναι πιθανό τόσο η αλκαλικότητα όσο και το pH να χρειάζονται προσαρμογή. Θεωρητικά αν ο ένας δείκτης είναι ψηλός ή χαμηλός, το ίδιο θα συμβαίνει αντίστοιχα και με τον άλλον. Δεν είναι ασυνήθιστο όμως να συμβαίνει και το αντίστροφο. Σε αυτή την περίπτωση η λάθος ρύθμιση μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα όπως η διάβρωση του εξοπλισμού ή η καθίζηση ασβεστίου. Αν συμβεί κάτι τέτοιο ίσως αξίζει τον κόπο να περιμένετε 24 ώρες πριν προσθέσετε κάποιο νέο χημικό. Αυτή η αναμονή θα έχει σαν αποτέλεσμα την φυσική εξισορρόπηση του νερού χωρίς την προσθήκη χημικών, αφού επιτρέπει στο νερό να έρθει με φυσικό τρόπο σε ισορροπία. Αν ωστόσο μετά το τέλος του εικοσιτετραώρου το νερό της πισίνας χρειαστεί επιπλέον φροντίδα, σίγουρα θα απαιτηθεί λιγότερος χρόνος και λιγότερα χημικά.

Αν συμβεί το pH να είναι χαμηλό και η αλκαλικότητα υψηλή, αυξήστε πρώτο το pH στα φυσιολογικά πλαίσια και μετά χαμηλώστε την τιμή της αλκαλικότητας. Όταν η αλκαλικότητα είναι χαμηλή και το pH ψιλό, αυξήστε την αλκαλικότητα πρώτα και μετά μειώστε το pH.

Σε κάθε περίπτωση ποτέ μην προσθέσετε οξύ στο νερό της πισίνας αν το pH είναι χαμηλότερο από 7,2 ακόμα κι αν η αλκαλικότητα είναι υψηλή. Αντίθετα περιμένετε να αυξηθεί πρι την προσθήκη χημικού. Αν το pH δεν ανέβει από μόνο του μετά από μία ή δύο ημέρες θα χρειαστεί να προσθέσετε λίγο pH Up.