Στοκάρισμα των επιχειλίων

Όσο σοβαρή διαδικασία είναι η σωστή τοποθέτηση των επιχειλίων, άλλο τόσο σοβαρή και κρίσιμη μπορεί να αποδειχθεί και η διαδικασία του στοκαρίσματος των επιχειλίων.
Το στοκάρισμα μπορεί να γίνει είτε με τσιμεντόστοκο, είτε με ακρυλλικό στόκο, είτε ακόμη και με εποξειδικό στόκο, σε χρώματα όσο το δυνατόν πιο κοντινά στο χρησιμοποιούμενο επιχείλιο και σε καμία περίπτωση σε χρώματα πολύ σκουρότερα του επιχειλίου, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να εμποτιστούν τα επιχείλια ακριβώς δίπλα στους αρμούς.
Το επιτυχημένο στοκάρισμα δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ ρευστό, είτε πολή πηχτό. Η ύπαρξη του στόκου δεν πρέπει να σε καμιά περίπτωση να περιοριστεί στην επιφάνεια των αρμών, αλλά θα πρέπει να διεισδύσει μέχρι τη βάση των επιχειλίων. Για το λόγο αυτό κάποιοι τεχνίτες, στοκάρουν σε δύο στάδια συνεχόμενα μεταξύ τους, αρχικά με ρευστό στόκο που διεισδύει στο βάθος και στη συνέχεια με πιο πηχτό.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, που θαυμάσια αισθητικά επιχείλια, έχουν διαφορετικό χρώμα στα 3-4 εκατοστά δίπλα στους αρμούς. Για τον λόγο αυτό προτείνεται ανεπιφύλαχτα η χρήση χαρτοταινίας 4-5 εκ φάρδος στα άκρα των επιχειλίων δίπλα στους αρμούς, λίγο πριν ξεκινήσει η διαδικασία του στοκαρίσματος.
Η χρήση του εποξειδικού στόκου δύο συστατικών, που είναι ότι καλύτερο υπάρχει σήμερα στην αγορά, μπορεί να αποβεί καταστροφική αν δεν τηρηθούν σωστά οι προβλεπόμενες διαδικασίες και συγκεκριμένα, αν δεν χρησιμοποιηθεί χαρτοταινία και δεν καθαρισθεί η υπερβάλουσα ποσότητα εποξειδικού στόκου, όσο ακόμη είναι υγρή.
Συμπέρασμα: Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που θαυμάσια αισθητικά επιχείλια, έχουν σχεδόν μόνιμα υποβαθμιστεί ως αποτέλεσμα κακού στοκαρίσματος που τα λέρωσε πλευρικά και δίπλα στους αρμούς.

Αδιαβροχοποίηση των επιχειλίων, προστασία και καθαρισμός τους.
Τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντική είναι και η διαδικασία της αδιαβροχοποίησης των επιχειλίων.
Η ενδεδειγμένη αδιαβροχοποίηση προϋποθέτει καθαρά και στεγνά επιχείλια, και γίνεται με τη βοήθεια ρολού ή πινέλου, σε δύο στάδια που χρονικά το ένα με το άλλο απέχουν 15-30 λεπτά, αναλόγως των καιρικών συνθηκών, ήτοι του πόσο γρήγορα θα τραβήξει (στεγνώσει) το πρώτο χέρι.
Συστήνεται η χρήση αδιαβροχοποιητών που δεν δημιουργούν κάποιο φιλμ πάνω στο επιχείλιο, αλλά λειτουργούν διεισδύοντας και κλείνοντας τους πόρους του επιχειλίου.
Επειδή υπάρχουν πλήθος αδιαβροχοποιητών που μπορούν να τονίσουν ή όχι το χρώμα των επιχειλίων, προτείνεται η δοκιμαστική χρήση του αδιαβροχοποιητή σε ένα περίσσεμα επιχειλίου, προτού την αδιαβροχοποίηση όλων των επιχειλίων.

Εφόσον το αποτέλεσμα είναι το επιθυμητό, τότε μπορεί άφοβα να προχωρήσει η διαδικασία της αδιαβροχποίησης.
Την επόμενη μέρα από την αδιαβροχοποίηση, προτείνεται τα επιχείλια να σκεπάζονται με χονδρό χαρτόνι και νάυλον, για να μην λερώνονται από άλλα οικοδομικά υλικά, για όσο καιρό συνεχίζονται οι οικοδομικές εργασίες στο γύρω χώρο.
Εφόσον έχουν τηρηθεί τα πιο πάνω βήματα, είναι εντελώς σίγουρο ότι τα επιχείλα, θα διατηρηθούν άψογα μέχρι το ξεσκέπασμά του. Με ένα απλό πλύσιμο, και την χρήση απλού νερού σε συνδυασμό με κάποιο μη όξινο σαπούνι, μπορούν τα μαρμάρινα επιχείλια να διατηρηθούν για πάρα πολλά χρόνια, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.
Η αδιαβροχοποίηση είναι μια εύκολη διαδικασία που δεν απαιτεί εξειδικευμένο προσωπικό για να γίνει. Συστήνεται να επαναλαμβάνεται κάθε 2-3 χρόνια για τις κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας, ώστε τα επιχείλια να διατηρούνται πάντα καθαρά.
Συστήνεται να καθαρίζονται σε μικρό χρονικό διάστημα, λεκέδες που πέφτουν στην αντίληψή σας, πχ. από γκαζόν, αντιηλιακό λάδι & περιττώματα πουλιών, με απλό νερό και ουδέτερο καθαριστικό.
Για περιπτώσεις όπου οικοδομικά υλικά ή κοκκινόχωμα έχει διευσδύσει στους πόρους του πετρώματος, ενδείκνυται η χρήση μικρής πλυστικής μηχανής, με χρήση ζεστού νερού υπό πίεση.
Απαγορεύεται η χρήση υδροχλωρικού οξέως, χλωρίνης και άλλων όξινων καθαριστικών για τον καθαρισμό των μαρμάρινων επιχειλίων. Αντίθετα μπορεί να χρησιμοποιηθεί άφοβα οποιοδήποτε ουδέτερο ή αλκαλικό καθαριστικό.

Σε έκτακτες και μη προβλέψιμες περιπτώσεις προβλήματος, είναι καλύτερα να ρωτήσετε κάποιον ειδικό ή τον άνθρωπο που σας προμήθευσε τα επιχείλια, αντί οποιουδήποτε πειραματισμού.
Αν η κατασκευή του εσωτερικού φινιρίσματος της πισίνας έχει προηγηθεί της τοποθέτησης του επιχειλίου, μην ξεχάσετε να ειδοποιήσετε τον υπεύθυνο εσωτερικής επικάλυψης της πισίνας, όπως επανέλθει και καλύψει τα συγκεκριμένα κενά μεταξύ επιχειλίου και τελειώματος εσωτερικής επένδυσης της πισίνας.
Το κενό (αρμός) μεταξύ του «οδηγού της μεμβράνης» ή κάθε άλλου φινιρίσματος και του επιχειλίου, πρέπει να σφραγίζεται με αντιμυκητική λευκή πολυουρεθάνη.
Πιστεύοντας ότι οι παραπάνω απόψεις & προτάσεις θα φανούν κατ΄ελάχιστον χρήσιμες στους αναγνώστες του περιοδικού Pool About, ανανεώνουμε το ραντεβού μας για το επόμενο 3μηνο όπου σκοπεύουμε να αναφερθούμε στην ενδεδειγμένη τοποθέτηση υπερχειλίσεων και δαπέδων περιβάλλοντος χώρου.